De sonde vloog er in totaal vijf keer uit, telkens bij heftig braken. Wat een heftige heldenmoed bij Senne om dat rotbuisje telkens weer opnieuw door zijn neus zijn keelgat in te laten schuiven tot in zijn maag. Met zijn recent zere keel en zijn onbetrouwbare maag écht wel moedig van onze kerel.
Na vijf gele sondekralen, zijn de groene rotdagkraal én de gespikkelde kanjerkraal dík verdiend. Dat we grootafnemers zijn van de kanjerkralen, bewijst zijn snelgroeiende ketting, waar nu al 281 kralen aanhangen, zijn naam en de twee startparels niet meegeteld. Vergelijk onderstaande foto maar eens met die van 25 mei. Of met die van 2 april.
Sinds twee nachten en twee dagen is het braken weer onder controle.
Even werd overwogen om de cortisone weer te verhogen, maar geduld en tijd blijken bij onze kerel al vaker de beste remedie, en zie, zonder verhoging van dat medicament met vreemde tovenaarskrachten, voorlopig toch weer even controle over het mysterie.
De sondevoeding werd wel even teruggeschroefd om de buik wat te sparen, en om uitdroging te voorkomen werd een paar nachten en een dag een zak vocht toegediend, maar die werd vandaag weer losgekoppeld.
Morgen komt onze vertrouwde kapitein weer aan boord van ons schip, na een overzeese uitwisseling met andere immunologen van over gans de wereld. Benieuwd welke koers zij in haar mars heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je een berichtje nalaten post dit dan hier. Je reactie wordt pas na een dag op de blog geplaatst.