Dag +13, let the games begin

Senne is een ipadder met vaak ook pette(buien). Maar Senne is ook een zeer goede gamer.
Onlangs was hij superblij, hij had op enkele punten na papa's record behaald bij het blikjes omgooien.  Een score van bijna 380 punten waarvan papa al spijt had dat hij het ooit behaalde. Maar Senne nam de uitdaging aan en bleef volharden en proberen om het record van de tabellen te spelen. Bij een zoveelste spelletje canknockdown, moest ik van Senne nog eens proberen het record te breken. Ik speelde aardig en haalde 354 punten. Een score die door de kuisvrouw, die het spelletje ook had, als ongelooflijk werd aanzien. Ze was nog nooit boven de 300 geraakt. Maar toen ging Senne nog eens spelen. De kuisvrouw legde haar vod aan de kant en bleef kijken hoe Senne het er vanaf bracht. Een iets langere pauze dan gedacht, Senne speelde lang en kwam uit op een score van 1275. In onze ogen een wereldprestatie. In de ogen van de kuisvrouw vooral met dank aan zijn smalle vingers. Laat gerust weten of Senne effectief een gouden medaille verdient, of dat het een peulschil is tegenover uw puntentotaal.

Gisteren kreeg Senne ook nog bezoek van de kinesist. Ze had een soort puzzel mee met diertjes. Senne moest een stukje kiezen en het dier al stappend of kruipend nadoen om het een beetje verder op de juiste plaats te leggen. Twee meter stappen maar oh zo vermoeiend voor Senne's slappe benen.
Maar hij vond het leuk, al deden zijn benen achteraf pijn.

Verder was het vandaag een rustige dag. Geen spelbegeleidster, geen kine en geen muziek. Alleen een zakje rode bloedcellen, een verhoogde temperatuur en veel dunne haartjes die overal rondhangen.