Dag +16

Als ik vanochtend binnen kom, verschiet ik toch een beetje. Twee dagen had ik Senne niet gezien en zijn haar is toch helemaal anders. Blonder en natuurlijk veel minder haar. Een beetje de Senne van toen hij pas zijn eerste haartjes had. Kale plekken en superdun.
Maar verder de goedgezinde jongen met gezonde honger.
De witte bloedcellen zijn weer een klein beetje gestegen. De dokters zijn blij en optimistisch en denken toch dat dit de eerste bloedcellen van de donor kunnen zijn. Vanaf nu kunnen we echter ook afstotingsverschijnselen verwachten. Voorlopig blijven we van alles gespaard en de aften en kloofjes leveren geen pijn of gezeur meer.
Maandag willen de dokters de meeste medicatie over zetten op pillen en minder op infuus. Dit wijst er toch op dat men positief is over de gang van zaken.

Twee kalende ventjes