Dag +21, over eieren

De dag start relax: Senne slaapt lang, de verpleging heeft duidelijk geen haast, en het ontbijt precies ook niet. Donderdag staat er altijd ontbijtspek met ei op het keuzemenu, zoals er woensdag frietjes kunnen en vrijdag meer dan alleen de doordeweekse gepaneerde vis te vinden is. Spaghetti en macaroni kunnen al-tijd, net als pudding en milkshake. Het lijkt een ruim keuzepalet maar na al die tijd begint het (mij) te vervelen: elke dag de keuzes nauwkeurig inkleuren, uit elke rubriek iets, en als de maaltijden geleverd worden, elke keer sukkelen met de plateau en de in plastiek of onder deksels gehulde waren. Vergeet niet: alles gebeurt met plastieken handschoenen. Qua fijne motoriek kan het beter. Gelukkig blijft Senne er wél smaak en plezier in vinden. Het ontbijtei is één van zijn favorieten. Wat een ontgoocheling dan ook als dat ei deze ochtend niet op zijn plateau ligt. Blijkt dat de bereiding niet ok was voor de patiëntjes van deze afdeling. Er wordt gebeld naar de hoofdkeuken en even later arriveert er... diepgevroren omelet. De logistiek helpster staat kordaat op en gaat zelf eieren halen in de grote ziekenhuiskeuken om er op de afdeling eigenhandig een verse omelet van te bakken. De wachttijd geeft ons tijd voor een fantasietje: een kakelende kliniekkelder vol kippen, want voor al die duizenden bedden en plateaus een ei. Logisch dat je dan eens moet wachten. Al gauw komt de geur van versgebakken ons tegemoet. Vreemd, ineens zo'n geur. Senne genietgenietgeniet van deze persoonlijke service.

De kine is snel daar en is welkom maar... loopt op eieren. Het is zoeken naar evenwicht hoe Senne te activeren maar niet te forceren. Ellen kent intussen Sennes signaal 'hèhè', waarbij de eerste hè wat hoger klinkt dan de tweede. Dan zijn de benen op en volgt het doorzettingsvermogen bijna.

Ook Lizzie en Puf moeten balanceren: zij staan aan de deur te kijken als Senne tanden poetst en zijn mond spoelt. Hun goedbedoelde aanmoediging klinkt snel te enthousiast en te luid. Ze halen net op tijd een bellenblazer boven, bij wijze van clowneske mondspoeling. Dit tovert terug een glimlach op Sennes gezicht en hij gaat meteen op zoek naar zijn bellenblazer. Het kaartje dat Lizzie achterlaat moet van Senne in de sluis blijven. Vanmorgen heb ik ook alle foto's en kaartjes van de muur moeten halen. Sorry supporters...

Na de middag komt Leen nog eens musiceren. Senne experimenteert en betrekt zijn voeten bij zijn compositie. De klanken moeten zacht vandaag.
Kort hierna verschijnen er twee lachende meisjes achter de deur. Fran en haar vriendinnetje hebben een kadootje maar opnieuw kan Senne er niet zo goed mee weg. Hij verstopt zich achter de tv. Als ook Sofie verschijnt, wordt het helemaal teveel: zij mag pas morgen terugkomen. Als de kine opnieuw komt piepen, vraag ik om deze beurt over te slaan. Ik voel een vermoeide zoon en vrees teveel een slechte afloop. Senne hangt de rest van de namiddag in de zetel, op en rond mijn schoot. Als oma voor de deur staat, reageert hij nieuwsgierig maar bij het rechtkomen belandt zijn jypmama op de grond, wat voor een grote ontlading met dikke tranen zorgt. Hij heeft tijd en afstand nodig, maar lonkt na een tijdje stiekem door de deur, en bedisselt een geheimpje met zijn oma, wat terug een voorzichtige glimlach op zijn gezicht brengt.
Wanneer we terug 'onder ons' zijn, keert zijn gemoed snel terug naar 'normaal'. Hij vraagt me zoals elke avond met aandrang om aan de verpleging van dienst te zeggen dat ze de prik niet te lang in zijn buik mogen steken, hij keelt als het zover is, maar slaapt na een rustgevend filmpje vlot in.

Al gebeurt er niet zo heel veel op een dag en lijkt de ene dag vaak op de andere, tegelijk is er weinig échte rust. Het in en uit van verpleging, het dagelijkse vooronderzoek van de assistent die kort daarop terugkeert met de prof en haar horde 'kleinere' assistenten,... Iedereen stelt de vraag 'en hoe gaat het, Senne?', al dan niet gevolgd door letterlijk aan zijn vel zitten... En mens zou van minder eens ontploffen. Er worden soms eieren gegeten of er onder gelegd, vaak is het op eieren lopen. Vandaag werd er een paar keer mee gesmeten. Kan ook eens deugd doen.