de cocacolaman

'Wat vind jij het meest sjpiesjaal: cola drinken 's nachts of ketchup eten 's morgens?' Sennes ogen glinsteren bij deze vraag.
Omdat zijn bloeddruk zeer regelmatig zeer sterk de hoogte ingaat, moet hij zeer regelmatig bittere druppels innemen. Hij camoufleert die liefst met cola. O wee als ze goedbedoeld met grenadine worden binnengebracht. Cola moet het zijn. Maakt niet uit welk dagdeel. Dus ook net na het tandenpoetsen. En midden in de nacht. We waren er vanaf, dachten we, maar hier heeft het drankje dus terug z'n intrede gedaan als verdoezelend afleidingsmanoeuvre bij lastige medicatie.
Senne heeft ook een opvallend hartige trek in eten en drinken. Hij heeft soep herontdekt, soepvanilde, soepvanoma(mie), soepvanier,... Liefst twee grote kommen na mekaar. Gevolgd door een boze bui als de soep op is. Op zijn boterhammen geen zoet, maar vlees. Of gesmolten kaas. Gisterenmorgen had hij zin in croque monsieur. Met ketchup. Uiteraard. Gezien alle eetnormen hier vervagen, at hij dus 's ochtends croque monsieur. Met ketchup. Hoewel bij ons niet alledaags, vind ik dat persoonlijk iets minder speciaal dan 's nachts cola drinken.

Senne zit ook terug in broek en t-shirt. Dat gaat nu weer. Gisteren mocht het nog niet. Het drong toen ook nog niet meteen helemaal door dat zijn drain eruit was. Dat kwam door de dormicum, een medicament dat hem in slaapdronken toestand bracht en hem vooral het moment van het verwijderen van zijn buis heeft doen vergeten. Hij was een paar uur na mekaar om de vijf minuten verbaasd dat zijn buis weg was. Met telkens een opgeluchte, brede glimlach als resultaat.
Pijnstillend werkte het medicament niet: op het moment dat de buis eruit werd getrokken en dat er kordaat enkele nietjes in de plaats in gingen, brulde hij de gang bijeen. Maar indrukwekkend stil bleef hij wél liggen, met zijn blik gericht op de handelingen die gebeurden. Een extra plakker en de pijn die af en toe in scheuten komt als hij te plots van houding verandert, herinneren hem nu nog aan zijn buis. Hij gaat nu terug zelf naar de badkamer, wat ook voor een tevreden gevoel zorgt. Zichtbaar groeit zijn vertrouwen om terug meer te gaan bewegen.

Mijn missie is intussen een beetje verder gezet. Onze prof was mee verontwaardigd en boos over de niet-gecommuniceerde extra actie op het operatiekwartier. Ze heeft er los van ons spontaan een interne klacht van gemaakt. Dat ook zij geconsulteerd had moeten worden vooraleer dat er iets extra gedaan werd, daar had ik nog niet zo bij stil gestaan. Maar het besef dat zoiets stoms voor heel wat complicaties kan zorgen vanuit zijn ziekte, maakt me alleen maar meer verontwaardigd. We kropen eerder al eens in onze pen naar de ombudsdienst. In een rustiger periode doe ik dat nog eens. Zoveel is zeker.

Over het verwijderde aangetast longweefsel dat wordt onderzocht, is nog geen groot nieuws. Er komt weeral geen viraal beeld uit de kweken, en het weefsel 'lijkt op granulomen'. Veel wijst er op dat het kernprobleem om een schimmel gaat waarop zich granulomen zijn gaan vormen, maar of we dat ooit helemaal zullen te weten komen, klinkt onwaarschijnlijk.