Donderdag keerden de meisjes terug van zee, pakten zakken en zand uit en kregen het fijne nieuws dat ze de jongens mochten oppikken.
Thuisgekomen wisten broer en zus even geen blijf met mekaar maar na het gekibbel hielpen paas- en zeefoto's voor rust en verbroedering - de perfecte aperitief voor een zalige nacht thuis.
Vanaf nu tot aan de transplantatie gaan we (normaliter!) dagelijks naar het ziekenhuis om de antischimmelmedicatie te laten aanhangen. Vanaf nu ziet Sennes thuismedicatie er ook weer anders uit: twee siroopjes erbij, waarvan eentje niet dagelijks. We worden uitgedaagd in onze alertheid en plakken veiligheidshalve stickertjes op enkele dagen van de medicatiedoos om geen dag te vergeten. En ook Senne zucht bij zoveel verandering, bouwt wat afleidingsmanoeuvres in om uitstel te bekomen, maar slikt uiteindelijk gedwee alles wat geslikt moet worden. Met een volle, protesterende buik als gevolg.
Na deze onverwachte opname, checkt Senne de kalender nog eens: 'hoeveel daagjes nog eer ik in mijn kamertje moet?' Ook dat is geen zekerheid meer sinds afgelopen week: de isolatiekamers zijn drukbezet. Misschien schuift het voor ons toch nog een beetje op. 'Joepie!' besluit Senne, 'dat is nog eens goed nieuws!'
 |
| lol lol - paaseitjes rollen van de schuifaf |
 |
| Fran bouwt met schelpen (een kasteel)... |
 |
| ... en schrijft met schelpen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je een berichtje nalaten post dit dan hier. Je reactie wordt pas na een dag op de blog geplaatst.