We zullen hier dus 'dé maandag de vijftiende' gezeten hebben. Niet voor wat we lang dachten waarvoor we hier zouden zitten. Wel omdat Senne nog steeds dagelijks eens braakt en nauwelijks eet. Zijn bloed moet nog wat langer aangevuld worden met glucose, kalium en natrium. Het is een teveel aan bicarbonaat dat hem zou doen blijven braken. En met zijn glucosezak zou dat beter in evenwicht moeten geraken. Het vraagt precies toch wat langer tijd dan ingeschat: ze hadden ons graag in het weekend naar huis gestuurd. Niet dus.
En zo zagen Senne en Bram de zon vandaag van achter glas. Senne vond het maar een raar zicht toen Fran en mama met blote benen binnenkwamen. 'Je moet andere benen aandoen,' zei hij nog voor het slapengaan. En gelijk heeft hij: in deze ziekenhuiskamer voelt het niet zo goed als op tocht met Fran. Die cancelde vandaag een verjaardagsfeestje om thuis te zijn en te spelen met mama, met playmobil en barbies, om veroveringen en kunstjes te tonen op de klimtuigen van twee speeltuinen in het dorp.
Thuis vond ik een rondslingerend postitje met haar mooie letters op: 'ik vind Senne zoo lief'. Bij afscheid deze avond gaf ze hem een vlugge kus op zijn hand. Fran schat haar broer goed in. Senne neemt niet graag afscheid (sinds het ziekenhuis) en laat zich niet makkelijk kussen. Fran kreeg al vaker harde nee's van hem. Al haar liefs en zachts wordt dan keihard door hem weggeroepen. Niet makkelijk.
Morgen start hier weer wat op: een maandag na een weekend, een week na een vakantie. We verwachten ook 'onze' prof tegen te komen. We zullen haar anders wel roepen. Op twee dagen tijd kregen we hier immers al twee verschillende (verschoven) startdagen voor deel twee. Dat het niet morgen start, is daarmee wel al duidelijk, maar of het dan vrijdag of maandag wordt, dat is voor ons écht wel een wereld van verschil. Los van het weer, voel ik me terug in de zomer van 2012 zitten. Zonder terug te gaan lezen, voel ik terug de gevoeligheid van (niet) weten waaraantoe net voor het start, de aparte betekenis ook van een extra dag thuis. Eerst intern afstemmen vooraleer naar buiten te communiceren, het had ons al wat energie bespaard...
Als de zon nog wat mag blijven schijnen, dan kan Senne misschien toch nog even zonder jas aan buiten spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je een berichtje nalaten post dit dan hier. Je reactie wordt pas na een dag op de blog geplaatst.