dag -6

Gisteren woensdag 8 mei was dag -6, en ook de dag dat we 9 jaar getrouwd zijn. Twee jaar van de 7 magere jaren zijn voorbij, hopelijk zijn de komende 5 jaar ons milder gezind. De dag met Senne was het alleszins niet. Was het omdat ik terug in het ritme moest komen, omdat er drie chemo's op het programma stonden of omdat woensdag spelletjesdag is. Het werd in ieder geval een dag die zich traag en met veel gezeur voltrok.
Woensdag is papa-dag en papa-dag is spelletjesdag want dan krijgt Senne een nieuw spelletje op de ipad. Of deze eer een voordeel is begin ik te betwijfelen. Van 's ochtends vroeg zeurt Senne om een nieuw spelletje en moet dit spelletje natuurlijk ook gespeeld worden, waardoor het ochtendritueel vertraging oploopt. En als het spelletje dan moeilijker blijkt dan gedacht wil Senne natuurlijk een andere spelletje en zo vallen we van het ene gezeur in het andere. Er wordt gepingeld, gekijfd, beloofd en uiteindelijk krijgt Senne meestal zijn zin, want geef hem eens ongelijk. Drie chemo's, twee prikken (portacath moest aangeprikt worden om meer leidingen te hebben voor de chemo's en alle andere preventieve medicatie, en 's avonds is het weer de beurt aan de clexane-inspuiting in de buik), 8 pillen en dito siropen en dan nog een airosol en 's avonds volledig aan de monitor, een mens zou voor minder een slechte dag hebben. Maar gelukkig zijn er nog geen neveneffecten op de medicatie en blijft de koorts weg. Met een stevig ingezalfde poep tegen de toxische urine en een kleine snikkende knuffel krijg ik hem tegen 9 uur in bed en valt hij toch vlot in slaap.