Dag + 49

Op verzoek nog maar eens een berichtje. Hoewel er eigenlijk weinig te schrijven valt.
Alles blijft een beetje status quo. De koorts blijft voorlopig achterwegen, net als de eet- of dranklust.
En zonder iets in de maag slaagt Senne er toch in nog diarree en overgeefsel te produceren.
Vanochtend leverde dit een mooi tafereel op.
Senne zit met zijn voeten in de lavabo voor zijn dagelijks voetbad en na een hoestbui moet hij overgeven. Door de braakneiging krimpt alles samen met als gevolg dat ook de achterkant begint te broekhoesten zodat hij niet alleen met zijn voeten maar ook met zijn poep in een bad zit. Na de eerste wasbeurt en half aangekleed herhaalt Senne dit scenario nog eens. Zich laten wassen is niet Sennes favoriete bezigheid, twee keer op evenveel minuten al helemaal niet. Gelukkig ziet hij de noodzaak er wel van in. Voor de veiligheid draagt hij deze voormiddag een pamper, al gaat hij gewoon naar de wc, nog eens een volledige wasbeurt doen zien we niet meer zitten.
We wachten nog een half uur en proberen dan de medicatie te geven. Deze blijft wonderwel binnen. Het is het enige wat Senne de afgelopen dagen in zijn maag heeft, enkele pilletjes en siroopjes met een beetje water. Vandaag krijgt Senne voor de eerste keer intraveneuze voeding. We hadden gehoopt dat Senne dat nooit zou nodig hebben, maar we zien nu wel dat het nodig is. Zijn eetlust en zelfs zijn eeuwige goesting zijn nu weg. TPN dus of intraveneuze voeding want een maagsonde is met het overgeven geen optie. Een witte en een gele zak lopen heel de dag door. " Is dat melk?" vraagt Senne. Misschien bloemkool in witte saus met witte puree en een witte vis en een gele limonade erbij.
Vandaag komt ook dokter Isabelle ( professor Meyts) langs. Ondanks haar vakantie mailt ze steevast om te horen hoe het met Senne gaat. Vandaag sluipt ze binnen en vraagt aan Senne niets tegen de andere dokters te zeggen, 'eigenlijk mag ik hier niet zijn' knipoogt ze. Wij zijn toch blij met zo'n opvolging en betrokkenheid en dus laat Senne zich gewillig onderzoeken. De virussen zijn er nog allemaal maar het adenovirus zit gelukkig (nog) niet in zijn bloed.
De dag kabbelt rustig verder. Weinig medicatie en dus weinig getrek of gezeur. Weinig animatie (geen school, maar ook geen spel of muziek), en dus weinig afleiding. Dus veel tijd voor ipad en tv en veel tijd om op elkaars lip te zitten.
Morgen uitzonderlijk, woensdag mamadag. Ze heeft geluk, het is cocktaildag op de gang. Kwestie van het vakantiegevoel een beetje binnen te brengen zeker.