allesgoedeldoedeldoetie

Senne zong zijn dag uit met een liedje uit de klas.
Er werd wat bij gedanst, temidden het pasgemaaide gazon en onder de avondzon.
Zijn gezicht stond één en al lach.
Hij moest het mij niet meer zeggen, maar het kwam er als extraatje nog een paar keer uit, de laatste keer in zijn bed, met zijn deken tot aan zijn kin getrokken: 'Het was keileuk vandaag op school!'
Oef.
Voor iedereen.
22 april is een zonnige glimlachdag geworden.
Er ging wel wat spanning aan vooraf.
Enkele weken voor de paasvakantie legde Senne iedereen nog zwijgplicht op over het onderwerp school. De dag zou wel komen en hij zou wel zien.
De week voor de paasvakantie, na enkele kennismakingsmomentjes met zijn (lege en volle) klas, zette hij het licht formeel op groen: 'Nu mag je weer over school spreken!'.
Tot één van de laatste avonden van de voorbije paasvakantie, bij een avondmaal.
Terug van weggeweest, van goed gespeeld en uitgewaaid en rozerood, vielen zijn wenkbrauwen in een verbaasde frons toen we vooruitblikten op het paasweekend en op de schoolstart.
Die leek hij helemaal vergeten. Net als Fran haar maaltafels vandaag. De vakantie had goed werk geleverd: de hoofden waren precies goed leeggeraakt. Maar voor Senne dus even lastig, want oei, school... 'School is stom…' klonk het weer, een beetje stil deze keer.
We waren dus wel wat veel benieuwd voor vandaag.
's Ochtends vroeg wakker, trippelde hij nog even bij ons in bed. Daar gelegen zocht hij het warmste plekje van zijn nest en begon hij te wauwelen dat ik meemoest in de klas. Dat beloofde… Het vooruitzicht dat ook papa meekon tot aan de klas, gaf hem terug moed.
Aan het ontbijt voelden, hoorden en zagen we zenuwen: bij Senne, maar ook bij Fran.
Gepakt met enkele verrassingen voor beider klassen (want wat een feestdag vandaag, meer dan verjaardagswaardig) trokken ze gemotiveerd naar school. Moeder bleef achter, even een beetje verweesd maar algauw in actie om vlugvlug nog wat vakantiechaos uit huis te vegen vooraleer naar het UZ te trekken (!) om een PIDballon op te laten.
De kinderen keerden beiden enthousiast terug, de ene al 's middags, de andere tegen vier uur.
Zo zal het hier voortaan dan gaan. Tot er energie is voor langer, voor meer.
Ik kijk uit naar nog van die glimlachdagen. Waar allesgoedeldoedeldoetie is.